19 januari 2016

Papier

Nog voor mijn winter/kerstvakantie las ik in enkele dagen het alleraardigste boekje van Lisa Kuitert over haar strijd tegen de digitalisering van het lezen. Het boek en het badwater. De betekenis van papieren boeken is geen aanklacht tegen de e-reader, maar vooral een pleidooi voor het lezen op papier, en het instandhouden van bibliotheken vol boeken, zowel thuis als openbaar. Wie veel boeken om zich heen heeft, voelt de natuurlijke behoefte om meer te lezen. Van een volle e-reader is dat bepaald nog niet aangetoond. Bovendien: in een ruimte vol boeken (een bibliotheek of goede boekwinkel) ga je vanzelf struinen en word je plezierig geconfronteerd met serendipiteit. In de digitale boekenwereld is dat veel minder het geval. Kuitert schijnt zelf ook een e-reader te hebben, maar vindt dat het papieren boek nu wel heel snel wordt afgeserveerd. De nieuwe openbare bibliotheek van Amsterdam heeft een gloednieuw gebouw aan het Oosterdok, wat vloeroppervlakte betreft veel groter dan de vorige behuizing aan de Prinsengracht, maar er staan/liggen wel significant minder boeken voor het grijpen. En professoren en docenten aan de VU mogen op hun kamer geen boeken meer hebben. Ik heb zelf geen e-reader, en ben dus niet voldoende oordeelsvaardig. Ik nam naar Zuid-Afrika in mijn rugzak acht boeken mee, las er slechts twee, maar kwam terug met twaalf. Tja, ik bezocht wat boekhandels aldaar... Zou ik als e-reader überhaupt nog wel boekwinkels bezocht hebben...?
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.