Kwartet

Al tijdens zijn leven werden de losse stukjes die Godfried Bomans voor kranten schreef flink uitgevent in bundels en weer andere bundels. Twee jaar na zijn dood in 1971 verscheen er een minibundel in de serie Kort en goed; jaren zeventig-uitgeversmarketing van de bovenstse plank! Ik kreeg dit boekje met de titel Voor het donker worden onlangs cadeau van een vriendin wier moeder de zolder opruimde. Vier stukjes van Bomans, bij elkaar 30 bladzijden, en op het dubbele omslag in vaal groene kleur vijf pagina’s inleiding door Kees Fens. De stukjes van Bomans blijken de tand des tijds beter doorstaan te hebben dan de droge doorwrochte inzichten van Fens. Gewoon maar een citaat, Bomans ten voeten uit. Het gaat over een banket ter ere van de honderdste sterfdag van Charles Dickens in de Guild Hall in Londen. Er kunnen precies negenhonderd mensen eten en die zaten er dan ook. Je schrikt daar wel even van. Eten is ten slotte een intieme gebeurtenis. Twee is ideaal, hoewel ik aan vier ook heel goede herinneringen heb. Met zes wordt het al moeilijker en boven de tien is elke redelijke conversatie uitgesloten. Honderd heb ik ook wel meegemaakt, maar dat was eenvoudig bunkeren. Loopt het naar de duizend, dan kom je in een orde die ik niet ken en voor het eerst hier zag.