Drugs & Seks

Ik las, denk ik, nooit eeder zo'n even onbegrijpelijk als fascinerend boek als Naakte lunch van William S. Burroughs. Als je zijn naam googelt en dan de afbeeldingen bekijkt, dan zie een een pagina vol foto's van een oude, ietwat verlopen, maar verder wat stijve man. Dat beeld correspondeert geenszins met dit boek, dat grotendeels autobiografisch gebaseerd is. Het boek is een plotloze verzameling scènes waarin harddrugs en (veelal masochistische) (homo)sex centraal staan. Sommige stukken lezen als geschreven tijdens een delirium, en wie allereerst structuur zoekt in de teksten die hij leest (zoals ik), heeft het soms heel moeilijk met dit boek. Maar anderzijds fascineert het door zijn werkelijk atypische karakter; nog nooit las ik zo'n ongemakkelijk en vreemd boek. Deze uitgave opent met een lange beschouwing van de bezorgers, die vertellen dat er in de jaren vijftig oneindig aan gesleuteld is, zowel voor, tijdens als na de debuutuitgave in 1959. Dat sleutelen veronderstelt een structuur en subtiliteit die ik er niet uithaalde. Maar dat ligt vast en zeker aan mij.