16 juni 2013

Aftakeling

Ik lees met graagte Dimitri Verhulst; in de auteursindex kun je zien dat ik er al een flink aantal van zijn boeken gelezen heb. In interviews verklaarde Verhulst zich over zijn laatste twee boeken te schamen, en dat hij nu weer een boek op niveau had geschreven. En inderdaad, De laatkomer is beter dan De laatste liefde van mijn moeder en De intrede van Christus in Brussel ofschoon ik die toch ook met genoegen las. Deze nieuwste is echter van een hoger niveau, complexer en verwarrender. De hoofdpersoon Désiré, begin zeventig, doet zich voor alsof hij dement wordt om te ontkomen aan zijn vrouw en ook om in het bejaardentehuis geplaatst te worden waar een jeugdliefde woont. Het is een met flair geschreven verhaal, vol komische en ingenieuze details en vol prachtige zinnen, maar uiteindelijk kantelt de sfeer. Dat maakt dat het boekje nog lang na het uitlezen blijft hangen. Een fraai boek!

1 Comments:

Anonymous Inge | Inge leest said...

Ja, ik vind 'De laatkomer' ook een goed boek. Omdat er een hoop te lachen valt en omdat het verhaal nog een poosje aan je blijft knagen.

1:07 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.