Onzijdig

Ik had nog nooit van Jeanette Winterson gehoord, totdat ik onlangs via twee verschillende kanten op deze Engelse schrijfster gewezen werd en men Op het lichaam geschreven aanbeval. De ik-figuur vertelt hierin het verhaal over de liefdesrelatie met Louise. Meest geheimzinnige is de sexe van deze ik-figuur; nergens staat of deze nu een man of een vrouw is. Eigenlijk is het onbelangrijk om dat te weten. In dit verhaal staat het uitpluizen van de liefde als verschijnsel centraal, en dan maakt de sexe van de personages niets uit. De ik-figuur grossiert in kortstondige relaties, maar lijkt door Louise echt geraakt. Deze heeft door kanker echter niet lang meer te leven, wat de analyse van de liefde in een stroomversnelling brengt. Voor de gebeurtenissen hoef je dit boek niet te lezen; het gaat vooral om een relatief abstracte schets van de liefde. Ik vond het boek af en toe te vaag en te zweverig, maar er staan wel treffende uitspraken in die Winterson een intrigerende schrijfster doet zijn. Maar het boek maakte op mij niet die onuitwisbare indruk die dit boek wel maakte op wie dit boek mij aanraadden.