Met een stapeltje boekenbonnen en wat extra centen kocht ik een poosje terug de complete vertaalde toneelstukken van
William Shakespeare. Voor 99 euro haal je een fraaie cassette met 11 delen in huis, en daarin alle toneelwerken vertaald door
Willy Courteaux. Hij vertaalde vanaf de jaren zestig in zijn vrije tijd al die stukken, en zijn vertaling schijnt het meest tijdloos te zijn. Ik las wel eens eerder een enkel toneelwerk van Shakespeare (Othello en Macbeth), in de vertaling van Gerrit Komrij. Nu las ik een deel uit deze cassette met vier tragedies:
Romeo en Julia,
Timon van Athene,
Julius Caesar en
Macbeth. Met name Romeo en Julia en Macbeth hadden mijn speciale belangstelling, omdat ze de bron zijn voor een aantal bekende muziekwerken. Courteaux schreef bij ieder toneelstuk een gedegen inleiding, waarin hij de datering, kwaliteit en de belangrijkste hoofdpersonen beschrijft. Hij laat zijn mening aardig horen, en daar bleek ik het niet altijd mee eens te zijn. Timon van Athene noemt hij een relatief zwak stuk, vanwege o.a. de beperkte handeling en een aantal slordigheden. Het is misschien niet zo indringend en krachtig als Macbeth, maar de thematiek en de uitwerking daarvan door Shakespeare is alleszins interessant en tijdloos. Romeo en Julia vond ik wat tegenvallen; ik had het emotioneler en dramatischer verwacht. Misschien is de kracht minder wanneer je het leest dan wanneer je het opgevoerd ziet? De andere stukken boeiden me wel van begin tot einde. Macbeth blijft fantastisch. Ik las het zoals gezegd al eens eerder, en ik zag het ook eens opgevoerd (met Pierre Bokma als Macbeth). De opera die Verdi erop componeerde is eveneens een meesterwerk, en volgt getrouw het verhaal en de sfeer van het stuk. Tenslotte: het lezen van toneelstukken is net zo boeiend als het lezen van een roman. Ik kan niet beloven dat ik alle andere tien delen uit deze cassette ga lezen, maar ik zal periodiek zeker nog wat andere delen ter hand nemen.