Ontroert Foer?

Wederom in drie dagen in de trein een heel boek uitgelezen. Dit keer Extreem luid & ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer. Zijn eerdere roman Alles is verlicht las ik een paar jaar geleden, en vond ik boeiend én verrassend tegelijkertijd. Verrassend vanwege de schrijflust en originaliteit die een mid-twintiger ermee wist te produceren. Over zijn tweede roman lees ik op internet allemaal juichende recensies en berichten dat men erbij heeft zitten lachen en huilen. Mah, nou..., het zal aan mij liggen, maar ik ben niet zo overtuigd van dit boek. Het boek heeft meerdere lagen in zich, maar handelt kortgezegd over de zoektocht van een wijs en beetje wereldvreemd jochie van 9 (een echte bèta-denker) naar zijn vader die op 9/11 2001 omkwam bij de aanslag op het WTC in New York. Foer legt een verband met het bombardement op Dresden en de wijze waarop individuen (familie van het jochie) daarmee omgingen. Ik had nogal moeite met de steeds wisselende vertelperspectieven, als ook met de typografische variaties en de illustraties. Alleen de pagina's met de steeds dichter wordende belettering, uiteindelijk overgaand in een zwarte brij letters vond ik sterk gedaan: de pagina's beelden zo het instorten van de twee WTC-torens uit. Maar verder ben ik puriteins ingesteld: een roman die illustraties nodig heeft om het verhaal kracht bij te zetten is in zichzelf blijkbaar niet beeldend genoeg. Het stoort mij een beetje en brengt me als lezer uit balans. Eerlijk gezegd: ik had heel dikwijls het gevoel dat ik niet alles begreep. Het kan best aan mij liggen, maar ik acht mezelf tegelijkertijd voldoende leesvaardig om dan ook het boek deels aansprakelijk te stellen voor mijn onbegrip. Foer is zeker een schrijver waarvan nog het nodige verrassends te verwachten valt, maar dit boek heeft mij niet geraakt.

En ja: Alles is iets van Jeroen Brouwers is binnen! Ik heb nu zijn serie feuilletons compleet. Een zoektocht van een jaar is ten einde. Met dank aan die onvolprezen site Antiqbook én antiquariaat Diogenes in het Belgische Damme. Ik begin morgen meteen met het te lezen. Tjee: ik typte net deze laatste regels en wilde even de naam van dat antiquariaat en het plaatsje Damme verifiëren. Kwam ik via google op de site www.dammeboekendorp.be. Staat er een fotootje op van het stadhuis en herkende het als een plaats waar ik ooit eens heel even geweest ben en op dat bordes heb gestaan. Het ligt geloof ik tussen Brugge en Zeeuws-Vlaanderen. Ziehier dat stadhuis. Aardig toch?